https://iclfi.org/pubs/obol/2025-naftergates
23 Ιουνίου - Ο δίκαιος αγώνας των ναυτεργατών στα πλοία της Αδριατικής που βρίσκεται ήδη στην 8η μέρα είναι πολύ σημαντικός όχι μόνο για το προλεταριάτο της Πάτρας και της Ηγουμενίτσας αλλά και για τους εργάτες ολόκληρης της χώρας. Οι ναυτεργάτες συνεχίζουν τον αγώνα τους παρά το ότι οι απεργίες κρίθηκαν παράνομες (με εξαίρεση τη σημερινή) και την προσπάθεια τρομοκράτησής τους με τη σύλληψη (και την μετέπειτα απελευθέρωση) των 19 συναδέλφων τους, με την πλειοψηφία της ΠΝΟ να μην έχει σηκώσει ούτε το μικρό της δαχτυλάκι για την υπεράσπισή τους, δείχνοντας ξεκάθαρα τη χρεοκοπία τους.
Από την άλλη η ΠΕΝΕΝ που ηγείται της απεργίας έχει δηλώσει ότι αν δεν ικανοποιηθούν τα δίκαια αιτήματά τους θα επεκτείνουν την απεργία σε όλη την ακτοπλοΐα. Τι περιμένουν; Όσο η απεργία μεταφέρεται μέρα με την μέρα, οι εργάτες κάποια στιγμή θα αποδυναμωθούν και θα εξαντληθούν και θα αποτελέσουν και πάλι έναν εύκολο στόχο για το κράτος. Οι απεργιακές κινητοποιήσεις από το Εργατικό Κέντρο Πάτρας καθώς και τα καλέσματα για αλληλεγγύη από τα σωματεία του ΠΑΜΕ είναι σημαντικά αλλά δεν αρκούν. Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Για να νικήσουν οι ναυτεργάτες, πρέπει η απεργία να δυναμώσει και να επεκταθεί. Καλούμε την ΠΕΝΕΝ, το ΠΑΜΕ, και τα Εργατικά Κέντρα να κινητοποιήσουν τους εργάτες και να επεκτείνουν την απεργία ΤΩΡΑ σε όλα τα λιμάνια της χώρας, συμπεριλαμβανομένου στους λιμενεργάτες της COSCO, στη Θεσσαλονίκη και αλλού! Κάτι τέτοιο θα είναι προς το συμφέρον όχι μόνο των ναυτεργατών αλλά όλων των εργατών εφόσον όλοι βιώνουν τις ίδιες άθλιες εργασιακές συνθήκες: συχνά «ατυχήματα», χαμηλοί μισθοί, έλλειψη ΣΣΕ, αυτά είναι κοινά για όλους.
Θεμελιώδες, για να μπορέσουν οι εργάτες να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους και να ενισχύσουν τη θέση τους, είναι η απαραίτητη σύνδεση των δίκαιων αιτημάτων των απεργών με την πάλη κατά των ιδιωτικοποιήσεων και με την εθνικοποίηση των λιμανιών χωρίς να δοθεί ούτε μια δεκάρα στους ιμπεριαλιστές. Εξάλλου, οι άθλιες συνθήκες εργασίας που επικρατούν στα λιμάνια, όπως και σε όλη τη χώρα, είναι το αποτέλεσμα των μνημονίων που έχουν διαταχθεί από τους ιμπεριαλιστές και έχουν επιβληθεί από όλες τις κυβερνήσεις. Αλλά, η στρατηγική των ηγεσιών της ΠΕΝΕΝ και των σωματείων του ΠΑΜΕ κρατάει τον αγώνα σε πολύ στενά πλαίσια χωρίς να τον συνδέει με την αιτία πίσω από τα δεινά των εργατών, δηλαδή την ιμπεριαλιστική υποδούλωση της χώρας. Ωστόσο, αυτή η σύνδεση με τον αγώνα κατά των ιμπεριαλιστών θα πρέπει να διαδραματίσει έναν κεντρικό ρόλο σε αυτή την πάλη.
Η εξέλιξη αυτού του αγώνα μπορεί να παίξει ένα σημαντικό ρόλο για το εργατικό κίνημα. Η ήττα θα αποδυναμώσει περαιτέρω το προλεταριάτο ενώ η νίκη των ναυτεργατών θα δώσει ένα πολύ σημαντικό χτύπημα στην κυβέρνηση και στους εφοπλιστές και μπορεί να φέρει το προλεταριάτο σε μια καλύτερη μαχητική θέση για τις επόμενες μάχες.
- Για να νικήσουμε αυτή τη μάχη πρέπει να παλέψουμε για:
- Επέκταση της απεργίας σε όλα τα λιμάνια της χώρας! Χτίστε μαζικές απεργιακές φρουρές!
- Νίκη στα Δίκαια αιτήματα των εργατών!
- Για τον έλεγχο της υγείας και της ασφάλειας από τα σωματεία. Οι εργάτες πρέπει να αποφασίζουν αν υπάρχουν ασφαλείς συνθήκες εργασίας και να σταματούν την εργασία όταν δεν υπάρχουν. Η επιθεώρηση εργασίας είναι όργανο των αφεντικών και του κράτους!
- Για μία κοινή Συλλογική Σύμβαση Εργασίας για Όλους!