Αρκετά με τους Θανάτους στη Δουλειά!

01 Δεκεμβρίου – Δεν θα ξεχάσουμε τον Νίκο Βάρδα! Ο 58χρονος εργάτης στο μετρό σκοτώθηκε στη δουλειά του στο αμαξοστάσιο του ΗΣΑΠ στον Πειραιά, μόλις ένα χρόνο πριν συνταξιοδοτηθεί. Τα αφεντικά και η κυβέρνηση έχουν περισσότερο αίμα στα χέρια τους. Δεν πρέπει να διωχθούν εργάτες για αυτό το έγκλημα, την ευθύνη φέρουν τα αφεντικά.

Θυμόμαστε όλους τους εργάτες που σκοτώθηκαν στις βάναυσες συνθήκες που επικρατούν στην εργασία. Λέμε Φτάνει πια στους θανάτους εργαζομένων που σπάνε κάθε ρεκόρ! Οι εργάτες πρέπει να επιστρέφουν από τη δουλειά τους ασφαλείς, ζωντανοί και αυτό πρέπει να είναι απαραίτητη προϋπόθεση, όχι κάτι για το οποίο θα έπρεπε να παλέψουμε.

Οι εργάτες αμέσως έκαναν στάση εργασίας την ημέρα του θανάτου του συναδέρφου τους όπως και την ημέρα της κηδείας του. Επίσης, πολλά σωματεία είχαν προειδοποιήσει επανειλημμένως για τις επικίνδυνες συνθήκες που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι καθημερινά. Ωστόσο για να σταματήσει η ροή του αίματος από τα εργοδοτικά εγκλήματα οι καταγγελίες και οι προειδοποιήσεις για τις συνθήκες δεν αρκούν, απαιτείται δράση μέχρι οι συνθήκες εργασίας να είναι ασφαλείς. Γι’ αυτό πρέπει οι εργάτες να παλέψουν τώρα μέσα στα σωματεία για τον έλεγχο της υγείας και της ασφάλειας από τους ίδιους και τα σωματεία! Οι εργάτες πρέπει να αποφασίζουν πότε και αν είναι ασφαλείς οι συνθήκες για να δουλέψουν. Για την προστασία όλων των εργαζομένων:

• Σταματήστε την εργασία ενάντια στις επικίνδυνες συνθήκες και σταματήστε την ΠΡΙΝ συμβούν «ατυχήματα» και θάνατοι!
• Μην βασίζεστε στην Επιθεώρηση Εργασίας, η οποία εξυπηρετεί τα συμφέροντα των αφεντικών και του κράτους, όχι των εργαζομένων, και δεν έχει σταματήσει τη ροή του αίματος!
• Αρνηθείτε τις υπερωρίες που εξαντλούν τους εργάτες και οδηγούν σε περισσότερες απώλειες ή τραυματισμούς!
• Οργάνωση στα σωματεία όλων των ανοργάνωτων εργατών! Η ενότητα μόνο θα δυναμώσει την αγωνιστική μας ικανότητα ενάντια στο κράτος και τα αφεντικά.

Οι εργάτες στις δημόσιες συγκοινωνίες της Αθήνας μετακινούν περίπου 1,5 εκατομμύριο άτομα κάθε μέρα. Αποτελούν βασικό συστατικό για να λειτουργεί η Αθήνα και πρέπει να μπορούν να το κάνουν χωρίς θανάτους ή τραυματισμούς και να ζουν καλά με υψηλούς μισθούς και αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης.

Γι’ αυτό καλούμε τους εργάτες, μαζί με την υπεράσπιση των ζωών τους ως το πρώτο καθήκον, να παλέψουν μέσα στα σωματεία για τη σύνδεση της υπεράσπισής τους ενάντια στην αιτία που φέρνει όλες τις άθλιες συνθήκες εργασίας, τις ιδιωτικοποιήσεις, το 13ωρο, τους χαμηλούς μισθούς, το ότι αναγκάζονται να κάνουν δύο-τρεις δουλειές για να ζήσουν τις οικογένειές τους κ.α. Αυτό σημαίνει ότι και ο μικρότερος αγώνας για την υπεράσπιση των εργαζομένων πρέπει να συνδεθεί με την πάλη κατά της κυβέρνησης και κατά των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ/ΕΕ που συνεχίζουν να εξαθλιώνουν τη χώρα.

Χρειαζόμαστε επειγόντως μια ηγεσία των σωματείων που να αγωνίζεται γι’ αυτά τα αιτήματα και αυτή τη στρατηγική στην πράξη!