https://iclfi.org/pubs/obol/2024-panepistimia/paideia
Το κυβερνητικό νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, που υπαγορεύεται από την ΕΕ και υποστηρίζεται από το ΠΑΣΟΚ και μερίδα του ΣΥΡΙΖΑ, είναι μια τεράστια επίθεση ενάντια στην εργατική τάξη και σε όλα τα φτωχά στρώματα, με στόχο την ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων και την καταστροφή της δημόσιας εκπαίδευσης. Χιλιάδες φοιτητές, καθηγητές και εργαζόμενοι στα πανεπιστήμια βγήκαν στους δρόμους και περισσότερα από τα μισά τμήματα είναι σε κατάληψη, απορρίπτοντας τα σχέδια της κυβέρνησης και αψηφώντας την κρατική καταστολή. Σε συνελεύσεις και πορείες ύψωσαν τη φωνή τους για να απαιτήσουν: Σταματήστε το νομοσχέδιο, κλιμακώστε τους αγώνες, συνδέστε το εργατικό και το φοιτητικό κίνημα, αγωνιστείτε για δωρεάν δημόσια εκπαίδευση για όλους! Οι μαθητές είναι αποφασισμένοι να αγωνιστούν. Αλλά το ερώτημα είναι πώς θα προχωρήσει ο αγώνας και θα ηττηθεί η κυβέρνηση.
Αυτός ο νόμος είναι απλά το τελευταίο κεφάλαιο της ιμπεριαλιστικής λεηλασίας από την ΕΕ και τις ΗΠΑ που ρουφάει το αίμα του λαού μέσω του χρέους, των μνημονίων και του ευρώ. Η διάλυση της δημόσιας παιδείας, η προώθηση των ιδιωτικών πανεπιστημίων, καθώς και η λιτότητα, οι περικοπές και οι επιθέσεις στις συνθήκες διαβίωσης των εργαζομένων, υπαγορεύονται από τους ιμπεριαλιστές και εφαρμόζονται από τους ντόπιους λακέδες των ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ. Σε κάθε στροφή, οι ανάγκες των εργατών και των φοιτητών συγκρούονται με την υποδούλωση και την καταστροφή της χώρας από τους ιμπεριαλιστές.
Αν ο νόμος περάσει, θα σημαίνει βαθύτερη υποταγή στους ιμπεριαλιστές, θα ενισχύσει τους ντόπιους καπιταλιστές και θα εξαθλιώσει και θα αποδυναμώσει περαιτέρω τους εργάτες και τους καταπιεσμένους. Αλλά η ήττα του νόμου από τους εργάτες και τους φοιτητές θα μπορούσε να αποτελέσει σημείο καμπής. Μπορεί να αποτελέσει το πρώτο βήμα για την ανατροπή δεκαετιών βάναυσων επιθέσεων και να ενισχύσει το στρατόπεδο όλων των εργαζομένων ενάντια στους ξένους και ντόπιους καταπιεστές. Επομένως, για να προωθηθεί ο αγώνας, το κίνημα χρειάζεται μια στρατηγική που να χτυπά στην καρδιά του προβλήματος: την ιμπεριαλιστική υποταγή. Αλλά αυτό ακριβώς απορρίπτει το ΚΚΕ –που ηγείται του κινήματος– αρνούμενο ακόμα και ότι η Ελλάδα καταπιέζεται από τους ιμπεριαλιστές (δες Ο Μπολσεβίκος τεύχος 8 «Το Εργατικό Κίνημα σε Σταυροδρόμι: Τι Πρέπει να Κάνουμε»).
Ενώ το ΚΚΕ και η Αριστερά αναγνωρίζουν ότι η ΕΕ βρίσκεται πίσω από αυτή την επίθεση και καλούν στην υπεράσπιση της δωρεάν δημόσιας παιδείας, αρνούνται να μετατρέψουν τον αγώνα για την παιδεία σε αγώνα για εθνική απελευθέρωση, για την ήττα του ιμπεριαλισμού που είναι η κύρια δύναμη πίσω από την ελληνική αστική τάξη. Έτσι, είναι ανίκανοι να χαράξουν ένα δρόμο για να προωθηθεί ο αγώνας ώστε να ηττηθεί ο νόμος και η κυβέρνηση. Αυτό συμβαίνει επειδή διαχωρίζουν την επίθεση στην εκπαίδευση από τη συνολική ιμπεριαλιστική επίθεση εναντίον της εργατικής τάξης. Για το λόγο αυτό το ΚΚΕ δεν είναι ίκανο να ηγηθεί μιας αντεπίθεσης που θα κινητοποιήσει το προλεταριάτο πίσω από τους φοιτητές, ώστε να καταφέρει ένα αποφασιστικό πλήγμα στην κυβέρνηση. Αλλά τι κάνει το ΚΚΕ; Ηγείται των καταλήψεων, οργανώνει διαδηλώσεις κάθε Πέμπτη και τώρα έχει προκηρύξει γενική απεργία... στα τέλη Φλεβάρη! Δεν χρειάζεται το μυαλό του Επίκουρου για να καταλάβεις ότι αυτό δεν πρόκειται να λειτουργήσει!
Αυτή η στρατηγική μπορεί να οδηγήσει μόνο σε αποθάρρυνση και ήττα. Είναι η ίδια ρουτίνα που έχουμε δει σε κάθε σημαντικό αγώνα τα τελευταία χρόνια, από το δημοψήφισμα μέχρι τα Τέμπη. Αλλά, και πάλι, αυτό δεν συμβαίνει επειδή το ΚΚΕ δεν ξέρει πώς να οργανώνει μαζικές απεργίες. Αν σκοπεύεις να κινητοποιήσεις την εργατική τάξη, χρειάζεσαι μια προοπτική για την απελευθέρωσή της από τον ιμπεριαλισμό, κάτι που το ΚΚΕ αρνείται να κάνει. Και όσο για την υπόλοιπη αριστερά, επικρίνουν το ΚΚΕ για όλα εκτός από αυτό.
Η νίκη είναι δυνατή μόνο με μια ηγεσία εξοπλισμένη με ένα πρόγραμμα που θα κινητοποιήσει την εργατική τάξη, τους φοιτητές και όλους τους καταπιεσμένους σε μια σύγκρουση ενάντια στους ιμπεριαλιστές και την κυβέρνηση, ικανό να βάλει την αστική τάξη σε κρίση και να την νικήσει. Για να μπει ένα τέλος στην καταστροφή της δημόσιας εκπαίδευσης, είναι απαραίτητο να καταστραφεί ο έλεγχος που ασκεί η ΕΕ υπέρ των συμφερόντων των ληστρικών ιμπεριαλιστών. Αν θέλουμε να σώσουμε τα πανεπιστήμιά μας με μαζική δημόσια χρηματοδότηση, τότε είναι ζωτικής σημασίας να απαλλαγούμε από το τεράστιο βάρος του εθνικού χρέους, παραβιάζοντας τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών, των τραπεζών και της εθνικής αστικής τάξης. Έτσι, για να κερδίσουμε τη μάχη για δωρεάν εκπαίδευση για όλους, είναι απαραίτητο να απελευθερώσουμε τη δύναμη του προλεταριάτου, για να ενωθεί με τους φοιτητές κάτω από την ακόλουθη σημαία:
Διαγραφή του χρέους!
Ανατροπή των μνημονίων!
Έξοδο από την ΕΕ και το ευρώ τώρα!
Αυτό το άρθρο εμφανίστηκε επίσης στο: